Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman

Kabanata 13

Kumuha ng maraming atensyon ang mga pambibintang ng babae. Ganoon pa man, sinubukan ni

Madeline na maging kalmado. “Madam, kayo po ang nakabangga sa akin ngayon lang. At, hindi rin po

ako kasambahay ng Whitman.”

Nagulantang ang babae. Saka tinignan ang suot ni Madeline. Isang ngiti ng panghahamak ang

makikita sa elegante nitong mukha. “Hindi ka mukhang kasambahay. Para kang isang pulubi sa tabi-

tabi.”

Ganoon din, may mga tawa ang maririnig sa isang gilid. Subalit, ayaw nang makipagtalo ni Madeline.

Nang paalis na siya, nakita niyang naglalakad si Meredith.

Maganda ang suot nito at may makeup. Nang makita niya si Madeline, gulat na gulat ang mukha niya.

“Ikaw pala iyan, Maddie.”

Nang marinig ng babae ang sinabi ni Meredith, tinignan niya ito ng may galit. “Mrs. Whitman, kilala mo

ang pulubing ito?”

Nagulantang si Madeline. Inakala ng babaeng ito na si Meredith ang asawa ni Jeremy. Subalit, hindi

naman ito itatama ni Meredith. Sa kabilang banda, binigyan niya pa ito ng isang ngiti.

“Mrs. Langford, pakiusap hayaan mo na lang ang pangyayaring ito.”

“Dahil sinabi ito ni Mrs. Whitman, hahayaan ko na.” Tinignan ng babae si Madeline nang may inis.

“Tumingin ka sa dinadaanan mo sa susunod!”

Sasabihin na sana ni Madeline kung sino siya, pero pinigilan siya ni Meredith at hinawakan nito ang

kanyang braso sabay ngumiti. “Maddie, ayos ka lang ba? Nasaktan ka ba?”

Tinignan ni Madeline ang mapagpanggap nitong mukha at nandiri. Ganoon pa man, nang papaalis na

siya, may sumunggab na naman ng braso niya.

“Huwag ka munang umalis!” Galit na Mrs. Langford ang nakita niya. “Kaya pala binangga mo ako

kanina. Gusto mong nakawin ang bracelet ko!”

Nakapagtataka naman. Isa itong malaking kalokohan para kay Madeline. Sa kabilang banda, agad na

tumakbo si Meredith para magpaliwanag, “Mrs. Langford, isang pagkakamali ito. Minsan nang

nagnakaw si Maddie dati pero nagbago na siya.”

Tila ba hindi ito pagtatanggol. Sa halip, isang ebidensya na magnanakaw si Madeline.

Lalo pang dumami ang pagbibintang. Nag-aalala na si Madeline, kaya nagpaliwanag na siya, “Wala

akong ninanakaw na kahit ano!”

“Kung hindi ikaw, sino?” Sigurado ang babae na si Madeline iyon. “Nasa iyo ang bracelet ko ngayon!

Dali titignan ko nga kung nasa iyo?”

Alam ni Madeline na inosente siya, kaya ayos lang naman sa kanya. Subalit, sa pagkakataong ito,

agad na naglakad si Meredith at may nilagay sa bulsa ni Madeline. “Mrs. Langford, isang pagkakamali

lamang ito. Nagbago na si Maddie. Hindi na siya magnanakaw ulit…” Content bel0ngs to Nôvel(D)r/a/ma.Org.

Bago pa man siya matapos, nagbago ang mukha niya.

Sunod, nadismaya siya bago niya ilabas ang isang mamahaling bracelet sa bulsa ni Madeline.

“Maddie, hindi ko akalaing magagawa mo ito.”

Nagulat si Madeline. Walang siyang kahit anong kinuha sa kahit sino, subalit nasa kanya ang bracelet.

“Ikaw nga talaga ang nagnakaw nito, pulubi ka!” Nilabas ng babae ang kanyang cellphone at

tinawagan ang mga pulis.

Nagsimula ng kabahan si Madeline. Ngayon ang kaarawan ng ina ni Jeremy. Kung maipapadala sa

pulis ang kanyang manugang sa pagbibintang na magnanakaw ito, makakaapekto ito sa reputasyon ng

Whitman. Ayos lang naman na mapagbintangan siya, subalit mas mahalaga ang reputasyon ng

Whitman.

Lalo pang dumadami ang mga bisitang pumapalibot sa kanila. Sa pagkakataong ito, nagpakita na

talaga ng dismaya si Meredith. “Maddie, alam ko na simula noong bata ka pa, wala ka pang

nagagawang maganda. Kaya nga sanay kang magnakaw eh. Pero bakit mo naman ito ginawa sa

ganitong pagkakataon?”

“Hindi ko ginawa!”

Nagpaliwanag uli si Madeline, pero walang naniwala sa kanya.

Bigla niyang naalala na sinubukan siyang lapitan ni Meredith kanina at napagtanto na rin niya ang

nangyayari.

Si Meredith ang naglagay ng bracelet sa bulsa niya!

Sa parehong pagkakataon, tinawag ng babae ang mga pulis. Matapos ang ilang sandal, dumating na

ang mga ito. Dadalhin na nila si Madeline sa istasyon ng pulis.